ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
نمایش کشف برای زنده ماندن در حصار بی حس مرده را دیدم . این نمایش بعد از ده سال برای دومین بار مرا با تئاتری از هرمزگان درگیر خود کرد پیش ازین در سال 1380 با نمایشی به کارگردانی سیده حمیده جاهد به نام پای منبری ها در سالن اسبق شهید آوینی بود که بشدت درگیر فضای ساخته شده توسط یک نمایش بودم . و بسیار لذت بخش بود این تجربه به حدی که همچنان روح حاکم بر آن اثر در وجود من باقی است و از ذهنم خارج نمی شود . و این برای دومین بار است که با نمایشی از رضا غریب زاده دریایی که هیچ وقت او را جدی نمی گرفتم (چه در تئاتر و چه در سینما ) با دنیای یک درام از یک کار گردان هرمزگانی درگیر شدم . ریتم بسیار مناسب . بازی بسیار خوب بازیگران بخصوص خانمها سمیه عشایری و مریم زلفی زاده و همچنین علی قاسمی ( البته کمی بازی سلیمی لنگی هایی داشت که ریتم کار را دستخوش خود قرار میداد .) بهترین استفاده از ویدئو پروجکشن و یا همان سینما در تئاتر - ایجاد یک کنتراست بسیار خوب بین دو بازیگر خانم که در واقع می شود گفت بازی خانم زلفی زاده ( با اجرای بدنی بسیار خوب و حضور در صحنه های سینمایی که با پروجکشن روی پرده پخش میشد بشدت تاثیر گذار بودند ! ) مکمل بازی خانم عشایری ( که تلاش داشت یک بازی رئالیته که بتدریج به نقطه اوج می رسد ) بود و این بشدت به ایجاد تعادل درمسیر همراهی مخاطب در ادامه کار کمک می کرد . و اتفاقا همین نکته موفقیت این تئاتر است که من در تعجبم چطور یه کارگردان هرمزگانی تا به این اندازه به ثانیه ثانیه حضور مخاطب در سالن فکر کرده بود یا من رضا غریب زاده را دیر شناخته ام یا او تغییر کرده است !! دیدن این تئاتر به شدت توصیه می شود . و امیدوارم غریب زاده دریایی همین مسیر را ادامه دهد که یقین دارم مخاطبین گریزان از تئاتر این سالها دوباره به سالنها باز خواهند گشت .
سلام احسان جان
ممنون از حضور گرمت
سلام مریم جان خواهش می کنم و تبریک و خسته نباشید بابت این نمایش بسیار خوب
آیا شما بابندری صحبت کردن ایسا مخالفید؟ نظر خود را در وبلاگ تئاتریکال در پست ببخشای مرا به اشتراک بگذارید
سلام ایسا جان مخالف نیستم
سپاس از این که برای تئاتر که به باور تو مادر هنر هاست یاداشتی نوشتی .
خواهش می کنم استاد . امیدوارم حداقل ماهی یک نمایش بر صحنه داشته باشیم